[OPINYON] Laten we Kerstmis vieren met woede

Nog maar een paar dagen en dan is het Kerstmis. Iedereen is druk bezig met voorbereidingen. Overal zijn er feestjes. De kerstbonus is waarschijnlijk al op. De winkelcentra en markten zitten vol. De items op de verlanglijstjes zijn al gekocht of staan nog op het punt gekocht te worden. Als je student bent, ben je misschien erg blij met de lange vakantie. Maar er is iets dat niet mag ontbreken in onze viering. 

Woede. We moeten woede meenemen naar Kerstmis. 

Woede over de corruptie in de overheid. Woede over de corrupte mensen die genieten van de rijkdom van het land. Woede over de dieven die verantwoordelijk zijn voor de huidige toestand van ons geliefde Filipijnen.

Maar sommigen zullen misschien zeggen: Het is Kerstmis. We moeten dit even opzij zetten om plezier te hebben en te vieren. Maar waarom niet? 

Ik zou graag uitdrukkingen willen vinden voor woede met behulp van mijn favoriete bezigheid, het zoeken naar woorden en concepten in oude woordenboeken. Onze voorouders hadden blijkbaar veel woorden die te maken hebben met woede. In de Vocabulario de la lengua tagala van Noceda en Sanlucar hebben we meer dan 300 woorden die verband houden met woede.

Er blijkt zelfs een specifieke betovering te zijn die woede veroorzaakt, de bongsól. In het moderne woordenboek is dit bungsol. Is het mogelijk dat de corrupte en verdraaide elementen in onze samenleving ons beheksen om boos te blijven?

Het tegenovergestelde hiervan is het gebruik van tagilubáy, een plant die door heksen wordt gebruikt om woede te laten afnemen en verdwijnen. Misschien worden we gewoon gemanipuleerd door heksen.

Of is wat we voelen slechts galitgít? Een heftige woede die snel weer verdwijnt. Tot op heden zoek ik nog steeds naar een woord voor aanhoudende woede. Rechtvaardige woede die voortkomt uit de dagelijkse vernederingen die Filipijnen ondergaan.

Misschien komt gígis het dichtst bij het huidige gevoel. Dit is de woede van iemand die iets wil doen maar niet vooruit kan komen vanwege andere verantwoordelijkheden. Is dat niet hoe we zijn? Boos over corruptie, maar met zoveel bezigheden dat we het uitstellen tot de volgende grote demonstratie? 

LEES OOK OP RAPPLER

• Hoeveel geeft de overheid uit aan overstromingsbeheersingsprojecten?
• Modus: How some contractors scam flood control projects in the Philippines
• Martin Romualdez heeft een Amerikaans eigendom van P130M overgedragen aan een bedrijf voor slechts $1
• Rappler Investigates: VP Sara's campaign donor is Davao's top flood control contractor 
• Ties of Bong Go's family firm with the Discayas 
• De oom van Mark Villar, eigenaar van een bedrijf dat P390M aan overstromingsbeheersingsprojecten heeft binnengehaald 
• [Botong Lokal] De winst van PrimeWater in het stemrijke Calabarzon 

En als ik het woord niet kan vinden, word ik misschien kalm en vind ik troost in de boeddhistische opvatting dat woede een verontrustende emotie is. Dat als je het toelaat, het als een mes is dat zowel je vijand als jezelf verwondt. 

Maar ik ben nog steeds boos. En ik kan geen rust vinden omdat er geen passend woord is voor de woede die ik voel. Als we het woord niet kunnen vinden, laten we dan zelf een betekenis creëren: Onze woede komt voort uit het bedrog door de machthebbers. Het komt voort uit het gevoel dat je dagelijks wordt bestolen van je harde werk, je tijd, je kracht, je recht om waardig te leven. Het is een woede die verandering kan brengen in jezelf en in de samenleving. Noodzakelijke woede. 

Het is een zelfstandig naamwoord. Geef je woede een naam. Je kunt er een werkwoord van maken. Zet het in beweging.

Daarom vind ik het effectiever om te geloven dat Christus elk jaar opnieuw wordt geboren om de orde van de wereld in ons bewustzijn te veranderen. Ik geloof in de bevrijding van de geest die elke religie kan brengen. Dat ons geloof ons leidt om het juiste te doen en het welzijn van anderen te bevorderen. In ons geval kwam de Messias met een zwaard. En wie is er beter geschikt om dat zwaard samen met Hem vast te houden dan een boos volk? Een volk dat de heilige en noodzakelijke woede in stand houdt. Vrolijk Kerstfeest aan ons allen. – Rappler.com

Roy Rene S. Cagalingan schrijft gedichten en essays. Hij is lid van Linangan sa Imahen, Retorika, at Anyo (LIRA) en redacteur van Diwatáhan, een online platform voor Filipijnse literatuur. Hij is een cultureel werker.