Ustawa GENIUS reprezentuje coś, co coraz trudniej znaleźć w Waszyngtonie: prawdziwy dwupartyjny konsensus w sprawie złożonej polityki finansowej. Po miesiącach negocjacji i kompromisów Kongres dostarczył ramy regulacyjne dla stablecoinów zaprojektowane w celu ochrony konsumentów, wspierania innowacji i wzmacniania globalnego przywództwa dolara. Teraz, gdy regulatorzy rozpoczynają trudną pracę nad wdrażaniem, niektórzy z lobby Wielkich Banków chcą ponownie otworzyć rozstrzygnięte kwestie, wykorzystując trwające prace nad ustawodawstwem struktury rynku do wprowadzenia poprawek do ustawy GENIUS. Takie podejście grozi podważeniem obu wysiłków.

Wdrożenie ustawy GENIUS nie będzie proste ani szybkie. Biuro Kontrolera Waluty Departamentu Skarbu i inni federalni regulatorzy stablecoinów stoją przed technicznie wymagającym programem: definiowaniem standardów składu rezerw, ustanawianiem wymogów audytu i ujawniania informacji, ustalaniem oczekiwań licencyjnych i kapitałowych oraz dostosowywaniem systemów przeciwdziałania praniu pieniędzy i sankcji do emitentów stablecoinów. Każda z tych decyzji będzie kształtować sposób, w jaki stablecoiny są emitowane w praktyce.

Agencje dopiero rozpoczęły ten proces — proces, który zajmie czas, zaangażowanie publiczne i staranne rozważenie, rozciągając się na cały 2026 rok. Nic nie zabrania Wielkim Bankom angażowania się w proces tworzenia przepisów jak wszyscy inni.

Lobby Wielkich Banków naciska na Kongres, aby skrócić ten proces poprzez ustawowy zakaz oferowania przez podmioty trzecie zysków lub nagród za przechowywanie stablecoinów użytkowników. W przypadku powodzenia banki skutecznie zabiłyby konkurencyjność branży stablecoinów.

Główny argument — że zwiększone przyjęcie stablecoinów wywoła ucieczkę depozytów lub stworzy ryzyko systemowe — nie wytrzymuje krytyki. Stablecoiny regulowane na mocy ustawy GENIUS są w pełni zabezpieczone rezerwami gotówki i krótkoterminowych obligacji skarbowych. Stablecoiny nie angażują się w transformację terminów zapadalności, nie udzielają kredytów ani nie polegają na dźwigni finansowej. W rzeczywistości aktywa zabezpieczające regulowane stablecoiny należą do najbezpieczniejszych w systemie finansowym — tych samych aktywów, do których same banki zwracają się w czasach kryzysu.

Programy nagród za stablecoiny nie różnią się również w istotny sposób od innych zachęt stosowanych do zachęcania konsumentów do korzystania z określonej platformy. Konsumenci od dawna otrzymują nagrody od platform finansowych stron trzecich — od rachunków zarządzania gotówką brokerów po aplikacje płatnicze — za korzystanie z ich usług. Zachęty oferowane przez giełdę lub platformę fintech za przechowywanie stablecoinów nie różnią się materialnie od bonusów gotówkowych za korzystanie z określonej karty kredytowej lub korzyści związanych z milami za rezerwację lotów u określonej linii lotniczej. Ustawa GENIUS zapewnia, że nagrody za stablecoiny nie mogą być dostarczane przez emitenta ani sam aktyw; mogą być oferowane wyłącznie przez strony trzecie w sposób uznaniowy i całkowicie opcjonalny.

Programy nagród za stablecoiny wkładają więcej pieniędzy do kieszeni amerykańskich konsumentów. Jeśli banki nie są skłonne oferować własnych programów prokonsumenckich, naturalne jest, że konsumenci będą szukać alternatywnych usług. Gdy otrzymają odpowiednią zachętę, konsumenci już swobodnie przenoszą fundusze między bankami, funduszami rynku pieniężnego, rachunkami brokerskimi i aplikacjami płatniczymi. Ta mobilność nie jest wadą — jest cechą charakterystyczną konkurencyjnego systemu finansowego. Ponadto twierdzenia o ucieczce depozytów zasługują na szczególny sceptycyzm. Nie ma dowodów, że większe przyjęcie stablecoinów wypiera na dużą skalę ubezpieczone depozyty bankowe. Gdy konsumenci używają stablecoinów, robią to przede wszystkim w celu płatności, rozliczeń i transakcji transgranicznych — obszarów, w których tradycyjne systemy pozostają powolne i kosztowne.

Kongres wziął to wszystko pod uwagę przy pisaniu ustawy GENIUS. Celowo zabronili emitentom oferowania zysków, ale zachowali możliwość oferowania nagród przez strony trzecie. Przewodniczący Komisji Usług Finansowych Izby Reprezentantów French Hill przyznał, że kwestie dotyczące pakowania, dystrybucji i programów stron trzecich najlepiej rozwiązywać w procesie regulacyjnym obecnie prowadzonym przez Departament Skarbu.

To właśnie jest sedno sprawy. Kongres już podjął decyzję polityczną, aby upoważnić regulatorów do rozwiązania tych kwestii podczas tworzenia przepisów.

Istnieje również szersze ryzyko, że jeśli porozumienia dwupartyjne, takie jak ustawa GENIUS, mogą być natychmiast ponownie otwierane za każdym razem, gdy obecny przemysł nie lubi ich konkurencyjnych implikacji, kompromis legislacyjny staje się niemożliwy. Ponowne rozpatrywanie polityki stablecoinów, podczas gdy trwają negocjacje nad strukturą rynku i wdrażanie GENIUS, zagraża obu wysiłkom. Sygnalizuje to, że starannie wynegocjowane umowy legislacyjne są tymczasowe i zachęca do odstępstwa od koalicji dwupartyjnych.

Odpowiedzialna droga naprzód jest jasna. Departamentowi Skarbu należy pozwolić na ukończenie wdrażania ustawy GENIUS, pracując nad złożonymi kwestiami technicznymi, które Kongres celowo pozostawił regulatorom. Tymczasem Kongres powinien skupić się na ustawodawstwie struktury rynku bez presji na uwzględnienie sformułowań ponownie rozpatrujących rozstrzygnięte kwestie.

Po tym, jak wdrożenie przyniesie dane dotyczące wykorzystania stablecoinów, a regulatorzy zdobędą doświadczenie z aktywami cyfrowymi, Kongres może ocenić, czy uzasadnione są ukierunkowane poprawki. Ta kolejność szanuje zarówno proces legislacyjny, który wyprodukował ustawę GENIUS, jak i proces regulacyjny wymagany do jej funkcjonowania.

Kongres uchwalił ustawę GENIUS z silnym poparciem dwupartyjnym, rzadko spotykanym w Waszyngtonie. To głosowanie odzwierciedlało przemyślane negocjacje, które uwzględniały istotne ryzyko i stawiały konsumentów ponad wszystko inne. Aby uhonorować tę pracę, wdrożenie musi nastąpić przed poprawkami. W ten sposób Kongres zachowuje dwupartyjne zaufanie i zapewnia sukces ustawodawstwa struktury rynku kryptowalut.